مقدمه:
آغوز، اولین و مهم‌ترین منبع تغذیه‌ای برای گوساله‌های تازه متولد شده است که نقش حیاتی در سلامت و ایمنی آن‌ها ایفا می‌کند. این ماده غنی از آنتی‌بادی‌ها، ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری است که سیستم ایمنی گوساله‌ها را تقویت کرده و آن‌ها را در برابر بیماری‌ها مقاوم می‌سازد. به همین دلیل، استفاده صحیح از آغوز می‌تواند به‌طور قابل توجهی در رشد و سلامت دام‌ها تاثیرگذار باشد.
اما با وجود اهمیت بالای آغوز، استفاده نادرست از آن می‌تواند به مشکلات جدی در پرورش دام‌ها منجر شود. از همین رو، دانستن نحوه جمع‌آوری، ذخیره‌سازی، و پاستوریزه کردن آغوز امری ضروری است که هر دامدار باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشد. در این مقاله، تمامی نکات و اطلاعات ضروری در خصوص آغوز، از تولید تا تغذیه گوساله‌ها و چگونگی استفاده بهینه از آن، بررسی خواهد شد.
اگر شما نیز به دنبال راه‌کارهایی برای بهبود سلامت و ایمنی دام‌های خود هستید، پیشنهاد می‌کنیم که ادامه مقاله را مطالعه کرده و از روش‌های علمی و به‌روز برای استفاده از آغوز بهره‌برداری کنید. همچنین، با استفاده از دستگاه‌های پاستوریزاتور آغوز سردیران، می‌توانید سلامت آغوز را حفظ کرده و از انتقال بیماری‌های عفونی جلوگیری کنید.
آغوز چیست و چگونه تولید می‌شود؟
آغوز (Colostrum) اولین شیر تولید شده توسط پستان دام‌ها پس از زایمان است که ترکیبات مغذی و ایمنی‌بخش منحصربه‌فردی دارد. این ماده ارزشمند در ساعات اولیه پس از زایمان تولید می‌شود و گوساله‌ها را با مواد مغذی ضروری و عوامل ایمنی مورد نیاز برای شروع زندگی سالم تغذیه می‌کند. برخلاف شیر معمولی، آغوز دارای غلظت بالاتری از پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌بادی‌ها (ایمونوگلوبولین‌ها) است که به مقاومت در برابر بیماری‌ها و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند.
فرآیند تولید آغوز در دام‌ها
تولید آغوز از اواخر دوره بارداری آغاز می‌شود. در این مرحله، غدد پستانی دام با افزایش سطح هورمون‌های استروژن، پروژسترون و پرولاکتین فعال می‌شوند. این تغییرات هورمونی باعث می‌شود که سلول‌های پستانی شروع به تولید ماده‌ای غنی از پروتئین‌ها، چربی‌ها، آنتی‌بادی‌ها و سایر ترکیبات حیاتی کنند.
ویژگی‌های خاص تولید آغوز:
- محدودیت زمانی تولید:
آغوز معمولاً طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از زایمان تولید می‌شود و پس از این دوره، شیر معمولی جایگزین آن می‌گردد. - ترکیب متغیر:
ترکیبات آغوز در ساعات اولیه پس از زایمان، بیشترین غلظت را دارند و به تدریج به ترکیبات شیر معمولی نزدیک می‌شوند. - تأثیر شرایط دام:
سلامت دام، تغذیه دوران بارداری و محیط نگهداری بر کیفیت و کمیت آغوز تأثیر مستقیم دارند.
ترکیبات منحصر به‌فرد آغوز
- ایمونوگلوبولین‌ها (آنتی‌بادی‌ها): اصلی‌ترین ترکیب آغوز که نقش کلیدی در تقویت سیستم ایمنی گوساله دارد. این مواد به گوساله کمک می‌کنند تا در برابر بیماری‌های عفونی مقاومت پیدا کند.
- چربی و انرژی: آغوز حاوی چربی بیشتری نسبت به شیر معمولی است که انرژی لازم برای فعالیت‌های اولیه گوساله را فراهم می‌کند.
- پروتئین‌ها و آنزیم‌ها: پروتئین‌های موجود در آغوز به رشد بافت‌ها و تقویت متابولیسم گوساله کمک می‌کنند.
- ویتامین‌ها و مواد معدنی: آغوز سرشار از ویتامین‌های A، D، E و مواد معدنی مانند روی و سلنیوم است که برای رشد و سلامت عمومی گوساله ضروری هستند.
ترکیبات آغوز و ارزش غذایی آن
آغوز (Colostrum) به‌عنوان اولین غذای گوساله‌های تازه متولد شده، منبعی غنی از ترکیبات تغذیه‌ای و ایمنی‌بخش است که برای آغاز زندگی سالم و قوی بسیار حیاتی است. ترکیبات منحصربه‌فرد آن، این ماده را به یک “طلای مایع” برای گوساله‌ها تبدیل کرده است. برخلاف شیر معمولی، آغوز حاوی مقادیر بسیار بیشتری از پروتئین‌ها، آنتی‌بادی‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و عوامل رشد است.
ترکیبات اصلی آغوز
ایمونوگلوبولین‌ها (آنتی‌بادی‌ها):
آغوز منبع سرشاری از ایمونوگلوبولین‌ها (IgG، IgA، IgM) است که از سیستم ایمنی گوساله در برابر بیماری‌ها حمایت می‌کنند.
این آنتی‌بادی‌ها به تقویت ایمنی غیرفعال کمک می‌کنند، زیرا گوساله‌ها در بدو تولد فاقد سیستم ایمنی فعال هستند.
پروتئین‌ها:
آغوز سرشار از پروتئین‌های ضروری مانند لاکتوفرین، آلبومین و عوامل رشد است که نقش مهمی در رشد و بازسازی سلولی دارند.
میزان پروتئین در آغوز تقریباً 3 تا 4 برابر بیشتر از شیر معمولی است.
چربی‌ها:
آغوز دارای چربی بیشتری نسبت به شیر معمولی است که به‌عنوان منبع انرژی فوری برای گوساله‌ها عمل می‌کند.
این چربی‌ها به گوساله کمک می‌کنند تا دمای بدن خود را در ساعات اولیه تولد تنظیم کند.
ویتامین‌ها:
سرشار از ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A، D و E، که برای رشد بافت‌ها، تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از استرس اکسیداتیو ضروری هستند.
ویتامین A به سلامت پوست و بینایی کمک می‌کند، ویتامین D برای تقویت استخوان‌ها حیاتی است، و ویتامین E به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند.
مواد معدنی:
مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر، روی و سلنیوم در آغوز به میزان قابل‌توجهی یافت می‌شوند.
این مواد معدنی برای استحکام استخوان‌ها، عملکرد آنزیم‌ها و تقویت سیستم ایمنی ضروری هستند.
کربوهیدرات‌ها (لاکتوز):
لاکتوز موجود در آغوز کمتر از شیر معمولی است، اما به اندازه‌ای کافی است که به تأمین انرژی گوساله بدون ایجاد مشکلات گوارشی کمک کند.
هورمون‌ها و عوامل رشد:
آغوز حاوی فاکتورهای رشد (IGF-1 و IGF-2) است که به رشد سریع‌تر اندام‌ها و سیستم گوارش گوساله‌ها کمک می‌کنند.
هورمون‌های موجود در آغوز برای تنظیم فرآیندهای متابولیکی گوساله‌ها نیز نقش مهمی دارند.
جدول ارزش غذایی آغوز در مقایسه با شیر معمولی
| ماده مغذی | آغوز | شیر معمولی |
|---|---|---|
| پروتئین | 6-25% | 3-4% |
| چربی | 6-7% | 3-5% |
| ایمونوگلوبولین‌ها | 5-6% | < 0.1% |
| ویتامین A | 10 برابر بیشتر | کمتر |
| لاکتوز | 2-3% | 4-5% |
چرا ارزش غذایی آغوز مهم است؟
آغوز نه‌تنها نیازهای تغذیه‌ای گوساله‌ها را تأمین می‌کند، بلکه سیستم ایمنی آن‌ها را تقویت کرده و آن‌ها را در برابر عوامل بیماری‌زا محافظت می‌کند. تغذیه مناسب با آغوز در ۶ ساعت اول پس از تولد، تأثیر قابل‌توجهی در کاهش تلفات گوساله‌ها و بهبود رشد و عملکرد آن‌ها در آینده دارد.
چرا آغوز برای مقاومت گوساله‌ها حیاتی است؟
انتقال ایمنی غیرفعال:
گوساله‌ها هنگام تولد فاقد ایمنی ذاتی هستند، زیرا آنتی‌بادی‌ها در دوران جنینی از طریق جفت به آن‌ها منتقل نمی‌شوند. آغوز حاوی ایمونوگلوبولین‌ها (IgG، IgA و IgM) است که از سیستم ایمنی غیرفعال حمایت می‌کنند. این آنتی‌بادی‌ها با عوامل بیماری‌زا مبارزه کرده و گوساله را در برابر عفونت‌های اولیه محافظت می‌کنند.
تقویت سیستم ایمنی:
ترکیبات ایمنی موجود در آغوز مانند لاکتوفرین، لیزوزیم و عوامل ضدالتهابی، سیستم ایمنی گوساله را تقویت کرده و خطر بروز بیماری‌های گوارشی و تنفسی را کاهش می‌دهند.
کاهش مرگ و میر گوساله‌ها:
آمارها نشان می‌دهند که تغذیه صحیح با آغوز در ساعات اولیه تولد می‌تواند تلفات گوساله‌ها را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. عدم دریافت آغوز یا تغذیه ناکافی، گوساله‌ها را در معرض خطر بالای بیماری و مرگ قرار می‌دهد.
زمان مناسب برای تغذیه گوساله‌ها با آغوز
تغذیه گوساله‌ها با آغوز در زمان مناسب یکی از مهم‌ترین عوامل در تضمین سلامت و بقای آن‌ها است. آغوز حاوی مواد مغذی و آنتی‌بادی‌های ضروری است که تنها در مدت کوتاهی پس از تولد قابل جذب هستند. ازاین‌رو، دانستن بهترین زمان برای تغذیه گوساله‌ها با آغوز می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر مقاومت در برابر بیماری‌ها و رشد مناسب آن‌ها داشته باشد.
۱. اهمیت تغذیه سریع با آغوز
گوساله‌ها هنگام تولد فاقد ایمنی ذاتی هستند، زیرا آنتی‌بادی‌ها از طریق جفت به آن‌ها منتقل نمی‌شوند. به همین دلیل، آغوز تنها راه انتقال ایمنی به آن‌ها است. اما این آنتی‌بادی‌ها تنها در یک بازه زمانی محدود توسط روده گوساله جذب می‌شوند.
- بیشترین جذب ایمونوگلوبولین‌ها:
جذب آنتی‌بادی‌های موجود در آغوز در ۶ ساعت اول پس از تولد به اوج خود می‌رسد. پس از این زمان، توانایی روده برای جذب این مواد به‌تدریج کاهش می‌یابد و تقریباً ۲۴ ساعت پس از تولد به صفر می‌رسد. - کاهش خطر بیماری‌ها:
تغذیه سریع گوساله با آغوز خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند اسهال و عفونت‌های تنفسی را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
۲. بهترین زمان برای تغذیه گوساله با آغوز
برای دستیابی به بهترین نتیجه، زمان‌بندی تغذیه گوساله با آغوز به شکل زیر توصیه می‌شود:
- اولین تغذیه:
طی ۲ ساعت اول پس از تولد، گوساله باید اولین وعده آغوز خود را دریافت کند. در این زمان، روده بیشترین ظرفیت را برای جذب ایمونوگلوبولین‌ها و مواد مغذی دارد. - تغذیه‌های بعدی:
تغذیه دوم و سوم باید در فاصله‌های ۶ تا ۱۲ ساعت پس از تولد انجام شود. این وعده‌ها به تأمین انرژی موردنیاز گوساله و جذب باقی‌مانده مواد مغذی کمک می‌کنند.
مقدار مناسب:
در اولین تغذیه، گوساله باید حدود ۱۰ درصد وزن بدن خود آغوز دریافت کند (برای مثال، یک گوساله ۴۰ کیلوگرمی باید ۴ لیتر آغوز بخورد).
وعده‌های بعدی می‌توانند با حجم کمتری انجام شوند اما همچنان باید غنی از مواد مغذی باشند.
۳. نکات کلیدی در تغذیه گوساله با آغوز
- کیفیت آغوز:
کیفیت آغوز باید با ابزارهایی مانند کولسترومتر ارزیابی شود تا از وجود ایمونوگلوبولین‌های کافی اطمینان حاصل شود. آغوزی که کیفیت پایینی دارد نمی‌تواند ایمنی گوساله را تضمین کند. - دما و روش تغذیه:
آغوز باید در دمایی بین ۳۵ تا ۳۸ درجه سانتی‌گراد گرم شود تا گوساله بتواند آن را به راحتی هضم کند. تغذیه باید با بطری یا لوله مخصوص تغذیه انجام شود. - پاستوریزاسیون آغوز:
برای کاهش خطر انتقال بیماری‌ها، آغوز باید با استفاده از دستگاه پاستوریزاتور آغوز فرآوری شود. این فرآیند بدون کاهش ارزش غذایی، عوامل بیماری‌زا را از بین می‌برد. - ذخیره‌سازی آغوز:
در صورت نیاز به ذخیره‌سازی آغوز برای تغذیه بعدی، می‌توان آن را در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد برای حداکثر ۷ روز نگهداری کرد یا در فریزر برای استفاده طولانی‌تر منجمد کرد.
۴. عواقب تأخیر در تغذیه با آغوز
- کاهش جذب آنتی‌بادی‌ها:
اگر تغذیه با آغوز به تعویق بیفتد، توانایی روده برای جذب آنتی‌بادی‌ها به شدت کاهش می‌یابد و گوساله به‌درستی از بیماری‌ها محافظت نمی‌شود. - افزایش خطر بیماری:
گوساله‌هایی که آغوز کافی دریافت نکرده‌اند، در برابر بیماری‌هایی مانند اسهال و عفونت‌های تنفسی آسیب‌پذیرتر هستند. - کاهش رشد:
کمبود مواد مغذی موجود در آغوز می‌تواند رشد گوساله را کند کرده و باعث کاهش بهره‌وری در آینده شود.
روش‌های ذخیره و نگهداری آغوز
آغوز (Colostrum) یک منبع ارزشمند از آنتی‌بادی‌ها، ویتامین‌ها و مواد مغذی است که برای سلامتی و رشد دام‌ها حیاتی است. به دلیل اهمیت بالای آغوز در تأمین ایمنی و رشد دام‌ها، نگهداری صحیح آن برای استفاده در زمان‌های لازم امری ضروری است. روش‌های ذخیره‌سازی مناسب آغوز می‌تواند از هدر رفتن آن جلوگیری کرده و کیفیت آن را حفظ کند.
۱. ذخیره‌سازی آغوز تازه
برای حفظ کیفیت آغوز و اطمینان از دریافت مناسب مواد مغذی و ایمنی توسط دام‌ها، رعایت چند نکته در هنگام ذخیره‌سازی آغوز تازه مهم است:
1. دما و زمان مناسب نگهداری آغوز تازه
نگهداری در یخچال:
آغوز تازه را می‌توان برای حداکثر ۷ روز در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد (یخچال) نگهداری کرد.
این روش به حفظ مواد مغذی و آنتی‌بادی‌های موجود در آغوز کمک می‌کند.
نگهداری در دمای محیط:
آغوز نباید بیشتر از ۲ ساعت در دمای اتاق نگهداری شود، زیرا خطر رشد باکتری‌ها و کاهش کیفیت آن بالا می‌رود.
الف) فریز کردن آغوز
اگر نیاز به نگهداری آغوز برای مدت طولانی‌تر دارید، بهترین گزینه فریز کردن آن است. این روش از هدر رفتن مواد مغذی و آنتی‌بادی‌ها جلوگیری می‌کند.
مراحل فریز کردن آغوز:
خنک‌سازی اولیه:
قبل از فریز کردن، آغوز باید سریعاً در دمای ۳۵ درجه سانتی‌گراد یا کمتر خنک شود. این کار به جلوگیری از تکثیر باکتری‌ها کمک می‌کند.
استفاده از ظروف مناسب:
آغوز را در ظروف پلاستیکی یا کیسه‌های مخصوص فریز کردن (که ظرفیت مناسبی برای نگهداری آغوز دارند) قرار دهید. توصیه می‌شود آغوز در حجم‌های کوچکتر ذخیره شود تا استفاده از آن در آینده آسان‌تر باشد.
دما و مدت زمان فریز کردن:
آغوز باید در فریزر با دمای -۱۸ درجه سانتی‌گراد یا کمتر فریز شود. با این روش، آغوز می‌تواند برای مدت حداکثر ۶ ماه حفظ شود.
ب) مراحل یخ‌زدایی آغوز:
یخ‌زدایی تدریجی:
آغوز باید به آرامی در یخچال (با دمای ۴ درجه سانتی‌گراد) یخ‌زدایی شود. این فرآیند معمولاً ۱۲-۲۴ ساعت طول می‌کشد.
گرم کردن آغوز:
پس از یخ‌زدایی، آغوز باید در دمای ۳۵ تا ۳۸ درجه سانتی‌گراد گرم شود تا برای تغذیه گوساله مناسب باشد. از گرم کردن سریع آغوز در ماکروویو یا دمای بالای آب خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است ترکیبات حساس به دما را تخریب کند.
پاستوریزاسیون آغوز: چرا و چگونه انجام می‌شود؟
پاستوریزه کردن آغوز یکی از مهم‌ترین فرایندها در پرورش دام‌های سالم است. آغوز اولین تغذیه‌ای است که دام‌های تازه متولد شده دریافت می‌کنند و حاوی مقادیر بالایی از آنتی‌بادی‌ها، مواد مغذی و عوامل رشد است. پاستوریزه کردن آغوز به منظور حذف باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا ضروری است، اما این فرایند باید به‌گونه‌ای انجام شود که کیفیت آغوز حفظ شود.
چرا باید آغوز را پاستوریزه کنیم؟
آغوز به‌طور طبیعی حاوی مقادیر زیادی آنتی‌بادی و مواد مغذی است که سیستم ایمنی گوساله‌ها را در برابر بیماری‌ها تقویت می‌کند. با این حال، آغوز ممکن است حامل میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا مانند E. coli، Salmonella و Mycoplasma باشد که می‌توانند به سلامت گوساله‌ها آسیب برسانند. از این رو، پاستوریزه کردن آغوز به‌ویژه در مزارع بزرگ و دامداری‌ها که امکان آلودگی به بیماری‌های عفونی بیشتر است، بسیار حائز اهمیت است.
مزایای پاستوریزه کردن آغوز:
- از بین بردن باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا:
پاستوریزه کردن آغوز با استفاده از دمای مناسب باعث از بین رفتن میکروب‌ها و بیماری‌های موجود در آن می‌شود بدون اینکه کیفیت آغوز کاهش یابد. - حفظ آنتی‌بادی‌ها و مواد مغذی:
پاستوریزه کردن آغوز به‌صورت صحیح باعث می‌شود که آنتی‌بادی‌ها و ترکیبات مغذی آن که برای ایمنی و رشد گوساله ضروری هستند، حفظ شوند. - جلوگیری از آلودگی متقاطع:
پاستوریزه کردن آغوز می‌تواند از انتقال بیماری‌ها از یک دام به دام دیگر از طریق آغوز آلوده جلوگیری کند.
چگونه آغوز پاستوریزه می‌شود؟
فرایند پاستوریزه کردن آغوز باید دقیق و با دقت انجام شود تا از آسیب به مواد مغذی و آنتی‌بادی‌ها جلوگیری شود. این فرآیند معمولاً شامل گرم کردن آغوز به دمای مشخص و برای مدت معین است.
مراحل پاستوریزه کردن آغوز:
گرم کردن آغوز به دمای مناسب: برای پاستوریزه کردن آغوز، آغوز باید به دمای ۶۰-۶۵ درجه سانتی‌گراد برسد. این دما به مدت ۳۰ دقیقه باید حفظ شود تا میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا از بین بروند.
احتیاط: از استفاده از دماهای بالاتر مانند ۷۰ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر خودداری کنید زیرا این دما می‌تواند باعث آسیب به آنتی‌بادی‌ها و کاهش کیفیت آغوز شود.
استفاده از دستگاه‌های پاستوریزاتور آغوز:
استفاده از دستگاه‌های پاستوریزاتور آغوز برای این فرایند بسیار موثر است. این دستگاه‌ها به‌طور دقیق دمای آغوز را کنترل کرده و زمان پاستوریزه شدن را تنظیم می‌کنند تا از هرگونه تغییرات نامطلوب در کیفیت آغوز جلوگیری شود.
دستگاه‌های پاستوریزاتور به‌ویژه برای مزارع بزرگ یا دامداری‌هایی که نیاز به پاستوریزه کردن حجم بالایی از آغوز دارند، مناسب هستند.
خنک‌سازی سریع آغوز:
پس از پاستوریزه شدن، آغوز باید به سرعت به دمای ۳۵ درجه سانتی‌گراد یا کمتر خنک شود تا از تکثیر مجدد باکتری‌ها جلوگیری شود. این کار می‌تواند از طریق استفاده از سیستم‌های خنک‌کننده مانند یخچال‌های مخصوص انجام شود.
نگهداری صحیح آغوز پاستوریزه:
پس از پاستوریزه شدن و خنک شدن آغوز، آن را باید در یخچال (در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد) برای مدت ۷ روز یا در فریزر برای مدت ۶ ماه نگهداری کنید.
تفاوت پاستوریزه کردن آغوز و شیر معمولی:
پاستوریزه کردن آغوز و شیر معمولی فرایندهای مشابهی دارند اما به دلیل ترکیب خاص آغوز و حساسیت بالای آن نسبت به تغییرات دما، پاستوریزه کردن آغوز نیاز به دقت بیشتری دارد.
- شیر:
پاستوریزه کردن شیر معمولاً در دماهای بالاتر و برای مدت زمان کوتاه‌تر انجام می‌شود (مثلاً دمای ۷۲ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱۵ ثانیه). - آغوز:
پاستوریزه کردن آغوز باید در دمای پایین‌تر (۶۰-۶۵ درجه سانتی‌گراد) و به مدت طولانی‌تر (۳۰ دقیقه) صورت گیرد تا از آسیب به آنتی‌بادی‌ها و مواد مغذی جلوگیری شود.
چالش‌ها و نکات در پاستوریزه کردن آغوز:
- حفظ کیفیت آغوز:
باید دقت کنید که دمای پاستوریزاسیون نباید خیلی بالا یا پایین باشد تا کیفیت آغوز و ترکیبات مغذی آن حفظ شود. - زمان‌بندی دقیق:
پاستوریزه کردن آغوز باید دقیقاً طبق زمان‌بندی مشخص انجام شود. کم کردن یا زیاد کردن زمان می‌تواند به از دست دادن آنتی‌بادی‌ها و کاهش تاثیرگذاری آن منجر شود. - فرآیندهای پس از پاستوریزه شدن:
آغوز پس از پاستوریزه شدن باید به سرعت خنک شود و در دمای مناسب نگهداری شود تا از رشد دوباره میکروب‌ها جلوگیری شود.
نتیجه گیری مقاله هرآنچه باید درباره آغوز بدانید
آغوز به‌عنوان اولین غذای حیاتی گوساله‌ها پس از تولد، نقش غیرقابل‌انکاری در سلامت و ایمنی آن‌ها ایفا می‌کند. این ماده غنی از آنتی‌بادی‌ها، ویتامین‌ها و مواد مغذی است که باعث تقویت سیستم ایمنی گوساله‌ها می‌شود و در مبارزه با بیماری‌ها و عفونت‌ها به آن‌ها کمک می‌کند. به همین دلیل، استفاده بهینه از آغوز می‌تواند به رشد سالم‌تر و سریع‌تر دام‌ها منجر شود و در نهایت سودآوری دامداری‌ها را افزایش دهد.
با این حال، چالش‌های مختلفی در استفاده صحیح از آغوز وجود دارد، از جمله آلودگی‌های میکروبی، کاهش کیفیت آغوز به‌دلیل نگهداری نادرست، و زمان‌بندی نادرست در تغذیه گوساله‌ها. برای مقابله با این مشکلات، باید به روش‌های علمی و نوین مانند پاستوریزه کردن آغوز، ارزیابی کیفیت آن، و ذخیره‌سازی صحیح توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
دستگاه‌های پاستوریزاتور آغوز سردیران می‌توانند در این راستا نقش بسیار مهمی ایفا کنند و به دامداران کمک کنند تا آغوز با کیفیت و ایمن برای گوساله‌ها فراهم کنند.
در نهایت، برای اطمینان از سلامت دام‌ها و بهره‌وری بیشتر از منابع موجود، توصیه می‌شود که دامداران از بهترین روش‌ها برای جمع‌آوری، نگهداری و استفاده از آغوز بهره‌برداری کنند. این اقدامات نه تنها سلامت گوساله‌ها را تضمین می‌کند بلکه به ایجاد دامداری‌های سالم و کارآمدتر کمک خواهد کرد.
